ძილის აპნოე – ეტიოლოგია, პათოგენეზი

ძილის აპნოე ძილის დარღვევის ერთერთი სახეა, რომლისთვისაც დამახასიათებელია ძილის დროს სუნთქვის შეჩერება. აპნოე გრძელდება 10 წამზე მეტ ხანს, ხშირად აღინიშნება 20-30 წამი, მძიმე შემთხვევებში კი შესაძლოა აპნოეს ხანგრძლივობამ 2-3 წუთამდეც გასტანოს და ღამის ძილის საერთო დროის 60% დაიკავოს.

ძილის აპნოე – გართულებები

აპნოეს პერიოდში ხდება არტერიული წნევის მკვეთრი მატება, რის გამოც ობსტრუქციული აპნოე წარმოადგენს გულ – სისხლძარღვთა სისტემის დაავადებების განვითარების რისკფაქტორს, როგორიცაა არტერიული ჰიპერტენზია (ავადმყოფთა 40-90% შემთხვევებში), გულის იშემიური დაავადება, ინსულტი, ფილტვისმიერი ჰიპერტენზია მარჯვენაპარკუჭოვანი უკმარისობით.

ბავშვებში არანამკურნალებ შემთხვევებში აღინიშნება მომატებული აქტიურობა და ხშირად ისმება ყურადღების დეფიციტის/ჰიპერაქტიურობის სინდრომის დიაგნოზი.

ძილის აპნოეს მკურნალობა მოიცავს:

ცხოვრების წესის შეცვლას (წონის კლება, თამბაქოს მოწევის შეწყვეტა, ალკოჰოლის შემცირება და ა.შ. )
თერაპიული მოწყობილობების გამოყენებას (სასუნთქ გზებში დადებითი წნევის შემქმნელი აპარატები, ყბის ოერთეზები – ფიქსატორები)
მედიკამენტოზურ მკურნალობას (დამოკიდებულია აპნოეს ტიპზე და თანმხლებ დაავადებაზე)
ქირურგიულ ჩარევას, რაც მოიცავს: ადენოიდური ქსოვილების, რბილის სასის ნაწილის მოცილებას, სპეციალური იმპლანტების ჩადგმას რბილ სასაში, ყბის რეპოზიციას და ტრაქეოსტომიასაც კი.