➡︎ '' მერე კარამდე მიმაცილა და ბოლოს მითხრა - ''მაგ ფილმში ვინიცობაა თუ ვერ მოვასწარი და ვერ გადამიღეო ჩემი კრუპნი სევდიანი კადრი ჩასვიო ადრე რომ გადამიღეო ''ხელოვანთა კადრებში'' ეს არის ჩემი ყველაზე სევდიანი კადრიო კინოში''. ეს, რომ მითხრა თვალები თითქოს დაუსველდა. იმდენად ემოციური იყო ჩემთვის ნანახი, რომ ჩემ თავს ვეუბნეოდი შოთა არ წამოგივიდეს ცრემლი, თავი აიყვანე ხელში! დავემშვიდობეთ ერთმანეთს. ამ შეხვედრიდან ცოტახანში სამწუხაროდ მისი ჯამრთელობის მდგომარეობა დამძიდა და მალე ქალბატონი სოფიკო გარდაიცვალა, ეს იყო ჩვენი ბოლო შეხვედრა. მართლაც ასე მოხდა ფილმში -''კადრები კოსმოსში'' მისი კადრია რომელიც თითონ აირჩია, რომელსაც გთავაზობთ//'' - შოთა კალანდაძე