1996 წლის ატლანტის ოლიმპიადაზე კრივის კლასიკა - გიორგი კანდელაკი ფელიქს სავონის წინააღმდეგ- ბრძოლის სრული ვერსია და აქვე მინიმოთხრობა - გიორგი კანდელაკის წარმოსახვა -თავი 3.
."გიორგი კანდელაკის წარმოსახვა"თავი მესამე.-"ოლიმპი "ატლანტის 1996 წ. ოლიმპიადაზე საქართველოს დროშა და მთელი სახელმწიფო- სპორტის უმაღლესი მთავარსარდლობა ჩააბარეს გიორგი კანდელაკის ხელში ! ეს იყო პირველი მთავარი საპასუხისმგებლო მომენტი ჩვენი ატლეტის ცხოვრებაში ! მეორე ასეთი მომენტი დადგება როდესაც გიორგის აირჩევენ კრივის ფედერაციის პრეზიდენტად. მესამე,როდესაც აირჩევენ საქართველოს პარლამენტში.ეს სამი ძირითადი მიღწევა მის ცხოვრებაში ჯერ სრულად შესწავლილი არ არის ! ვინ იცის რა იქნება ხვალ ? შეიძლება გიორგი დაიმსახურებს თავის ცხოვრებაში კიდევ ერთ შანს? 1993 წ.-1996 წ. ოლიმპიადამდე გიორგიმ არ მოიგო არც ერთი ტურნირი და მხოლოდ ოცნებობდა ბედნიერ კენჭისყრაზე ! კრივის ფედერაცის მუშაობის გაუმჯობესებას აპირებდა მაგრამ შედეგს ვერ მიაღწევს ! საქართველოს პარლამენტში გიორგი შემოუშვეს ,მაგრამ ერთ საათში განდევნეს ! მახსოვს 2003 წ.გიორგის თავის ქება -სიტყვებით - ვარ პრეზიდენტი,მოქმედი მოკრივე და პარლამენტის დეპუტატობის კანდიდატი.-გიორგი აპირებდა სამი საქმის კეთებას ერთად ! ეს ჩემი აზრით სისულელეა ! მახსოვს- როგორი აწყობილი მუშაობა მიმდინარეობდა საქართველოს კრივის ფედერაციაში, როდესაც იქ მოღვაწეობდნენ დავით კვაჭაძე, როლანდ კვაჭაძე ,სერგო ბერძენიშვილი,ზურაბ გუნია,თენგიზ მესხაძე და ზურაბ ფალიანი ! საქართველოს კრივი იყო სახელგანთქმული მსოფლიოში ! დღეს ჩვენი კრივი საფრთხეშია ! ღრმად დარწმუნებული ვარ,რომ 2012 წ.ოლიმპიადაზე ლონდონში ჩვენ არც ერთი მედლის მიღების შანსი არ გვექნება ! 20 საუკუნის ქართველი მოკრივეების რეიტინგში გ.კანდელაკი თავისი შედეგით - № 2 ადგილზეა- იმიტომ, რომ ერთგზის ევროპის და მსოფლიოს ჩემპიონია.- პროფესიონალებში კი 2002 წ.მოიპოვა ვაკანტური,ფორმალური ჩემპიონის ტიტული, შტატგარეშე ,დაბალი ,უმნიშვნელო WBU- ს ვერსიით ! № 1 ადგილზე არის რამაზ ფალიანი - ევროპის სამგზის ჩემპიონი,კეთილი ნების თამაშებში გამარჯვებული, 1992 წ.ოლიმპიური ბრინჯაოს პრიზიორი და მსოფლის ჩემპიონი ! - პროფესიონალებში კი IBA- ს მნიშვნელოვანი ვერსიით სამხრეთ ამერიკის 2002 წ.ჩემპიონი ! - სერგო დავლიანიძე. 2011 28.07.