პაპუნა რევიშვილი "ჩემო ცრემლოდენა"

შენი თვალებით ვისწავლე დასასრული
და შენი ტუჩებიდან სამყაროს დავიწყება
ისევ მარტო დავრჩით მე და სინანული
შენი ღიმილი და ჩემი მოჩვენება

ცას რომ კიდობანი ჩამოეკიდება
და შიგ ჩაიბუდებს სხივი გამით სავსე
ჩემი ორეული გზაზე გაფითრდება
გულის ბნელ კუნჭულში რომ ვერ მოათავსე


და სულშეწუხებულ, და სულ დამწუხრებულ
თვეებს გადაითვლის ზეცა შემოდგომის
ზღაპარს ვინ მოყვება როცა არარსებულ
შრიალს ეწირება სუნთქვა ხეთა ომის

ვეღარ დაგატიე გულში ცრემლოდენა
როცა უფალია თავად ჩატეული
როგორც ზამთრისფერი საბნის შემორჩენა
ს