სიყვარულს და სითბოს უვნებელს
მუხთალი ბედი სულ გვერდს უმშვენებს
დაუმორჩილებელ და უდრეკ გულმშვენებს
მოდრიკავსა და ქვესკნელს უგერებს
სევდით დაფარა ნისლმა გულები
და ჩაუნერგა ტანჯვა ულევი
ეშმაკმა გონის დაიპყრო სულები
მათი ცრემლებით აივსო ჭურვები
მის:
ბოლო ძალებით დაიწყებს ფართხალს
ის სულ ეული კვლავ ელის მაშვალს
სიმწრის თუ სევდის ცრემლებით ღაფავს
ქვესკნელს უამრავ ცოდვებით დამწვარს
თითქოსდა გულში სიკეთე კვდება
ნელ-ნელა მოგონებებიც ქრება
ახლა კი რისთვის იცხოვროს ნეტა
სიყვარულსგან ფერფლიღა რჩება
…
ახლა კი დაპყრობილს რა უნდა რომ ქნას
ახლა მას უკვე უშლიან სუნთქვას
მას ხომ არასდროს, არასდროს უთქვამს
რომ წყენა მისი გულ-მკერდს უმუსრავს
მაგრამ როდესაც დახუჭავს თვალებს
სრულ სიბნელეში ვიღაცას აგნებს
იმას ვისთვისაც ათევდა ღამეს
იმას, ვის თავსაც განგება ართმევს
მის...