პირველი საკომუნიკაციო თანამგზავრები მხოლოდ და მხოლოდ ზესახელმწიფოების მთავრობების მიერ და სამხედრო დანიშნულებით გამოიყენებოდა. ტექნოლოგიათა დახვეწასთან ერთად თანამგზავრებით სარგებლობა ყველასთვის შესაძლებელი გახდა. ისინი საშუალებას იძლევიან, თვალი ვადევნოთ სპორტული გადაცემების პირდაპირ ტრანსლაციებს, შევასრულოთ საკრედიტო ბარათებთან დაკავშირებული ოპერაციები, უზრუნველყოფენ სამედიცინო მომსახურებას, ინტერნეტთან კავშირსა და მრავალ სხვას. მეტი რაოდენობით თანამგზავრების გაშვების ხარჯზე მოიმატა გამტარუნარიანობამ, ხმა და გამოსახულებაც უფრო დაიხვეწა. ფერადი ტელევიზიის ეპოქა მაღალი გარჩევადობის ტელევიზიის ერამ შეცვალა. გაიზარდა მომხმარებელთა რაოდენობაც - თანამგზავრების გავლით ყოველდღიურად გადაიცემა ფეისბუკის, ტვიტერისა და მობილური ტელეფონების მილიონობით შეტყობინება. რამდენადაც თანამგზავრების დაფარვის ზონა ძალზე ვრცელია, დედამიწაზე საკმაოდ ცოტა ადგილი მოიძებნება ამ ზონის გარეთ. მიწისძვრების, ქარიშხლებისა და წყალდიდობების დროს აღმოჩნდება ხოლმე, რომ თანამგზავრული კავშირი კომუნიკაციის ერთადერთი საშუალებაა. ასეთ მომენტებში თანამგზავრს შეიძლება სასიცოცხლო მნიშვნელობა ქონდეს. დღესდღეობით არ არსებობს სხვა რომელიმე ტექნოლოგია, რომელიც შეძლებდა დედამიწის ყველაზე დაშორებულ ადგილებში მყოფ უამრავ ადამიანს შორის კავშირის ასეთივე წარმატებით უზრუნველყოფას... და მომხმარებელთა რაოდენობა განუხრელად იზრდება. ის ფაქტი, რომ თანამგზავრს ნებისმიერი სიგნალის გადაცემის უნარი შესწევს, აღნიშნავს, რომ ეს ტექნოლოგია კვლავაც განაგრძობს განვითარებას, რათა დააკმაყოფილოს ახალი მოთხოვნილებები. როგორც ჩანს, სანამ არსებობენ ადამიანები, რომელთაც ესაჭიროებათ მთელი მსოფლიოს მასშტაბით შეტყობინებების გაგზავნა და ისინი, ვისაც ჭირდება მათი მიღება, თანამგზავრი კვლავაც დარჩება მათ დამაკავშირებელ აუცილებელ რგოლად.