მონატრება
გულის ჭრილობას ცრემლებით ვიბან
მე ამ სიყვარულს ვერასდროს დავთმობ
და უშენობა ყოველდღე მტკივა
შენი მზე ჩუმად მე მაინც მათბობს
სიტყვებში ვაქსოვ მე ამ სიყვარულს
ქარს გამოვატან გრძნობას ჯადოსნურს
რითმებში მუდამ ვგრძნობდი სიხარულს
ნუ მიმატოვებ ასე მარტო სულს
ო რა ძნელია ეს განშორება
და რა ძნელია ეს სიყვარული
შენით ვსუნთქავდი და მუდამ ასე
გადამიყოლებს ეს სინანული
რა დამღლელია, უშენოდ ძნელი
დავეხეტები ქუჩაში მარტო
არ მიმატოვო მომეცი ხელი
შენს გზა კვალს ვკოცნი და ასე გნატრო