მე ვხედავ როგორ აკვდება მინას ქარი,როგორ
იმტვრევა მინანქარი სულის.. აფთიაქარი... ის აქ არის,
შენ კი ცდილობ გაღებას ისედაც ღია კარის.
ეძებ ცაში შენში დამალულს,
ვერ პოულობ ლაბირინთის დასასრულს,
კვეთს მარტოობის დანა გულს,
სიჩუმეში განაბულს,ელოდები მერცხალს,
რომ მოგიტანს გაზაფხულს.
რწმენით შევიმოსე როგორც მოსე,
ვიძინებ ალიონზე ხეტიალით დაღლილი,
ყველაფრისგან დაცლილი,ნახევარი გავლილი,
მოვიპოვე კიდევ ერთი ნაწილი..
წითელი ზღვის თალღები აქეთ იქით მახეთქებს,
მაგრამ ვერაფერი მაფერხებს.
სინას მთაზე ვაგროვე