ქუჩაში ერთხელ ნაცნობმა ქარმა
მე მომიტანა სურნელი თმების
სურნელი თმების ის იყო შენი
ასე ნაცნობი და მრავალფერი
ერთხლელ ქუჩაში ქარი თავს ოცნებას მახვევდა
ეს ოცნება შენ იყავი და ის მუდამ თანმსდევდა
წვიმიან ღამეს რატოღაც უძილობა დამჩემდა
ვეცნობი ფიქრებს შენიდან ჩემამადე რომ აღწევდა
ისევ და ისევ შენი თმების სურნელი
მე მოტრფიალე შენი შენ ჩემს შემოქმედს სულ - ელი
გადავხიე უკვე მერამდენე ფურცელი და
შენზე ოცნებაში წვიმაში ვდგევარ სულ სველი
ნაცნობმა ქარმა მე მომიყვანა შენამდე
ეს ლექსი შენია ამიტომ მხოლოდ შენ განდე
და როცა მხატვარი შენს თვალებს დახატავს
ამ გრძნობას ავიყვანთ მე და შენ ზეცამდე
წამები გადის დრო არ იცდის არასდროს
იცოდე ჩემი გული ყველაფრისთვის მზად არის
უშენოდ არცერთი წამი მე არ მაწყობს
ვგრძნობ შენს შუნთქვას ის ჩემში სადღაც აქ არის
................................................
ნუთუ სადღაც აქ არის
შენი ლურჯი თვალები
არაფერს დავიშურებდი
ერთხელ რომ მათ შევხებოდი
ერთხელ რომ მათ შევხებოდი
.............................
მივყვები ქუჩას მთვარე მინათებს გზას
სურნელი შენი თმების მაკარგვინებს თავს
ქარი აშრიალებს ფოთლებს მიწაზე გიფენს ბზას
მე გაჩუქებ სულს და შენთვის გადავცურავ ზღვას
შენთან ერთად ხეტიალს არ მოვიშლიდი არასდროს
გაზაფხულის წვიმაში სეირნობით დაგღლი
ჩახუტებულს ბუხართან ღვინო თუ არ დაგვათრობს
ისე მეყვარებოდი ძარგვებსაც კი გავხსნიდი
რამდენი ღამე თეთრად ნათენები შენზე ფიქრით
რაც კი გამაჩნია მხოლოდ და მხოლოდ შენია
ერთად ოცნებაში სადღაც სიღრმისაკენ მივქრით
გარდა იმედისა მეტი რა დამრჩენია
ათასში აგარჩევ და ათას წელს ავიტან
იცოდე ჩემი გული ყველაფრისთვის მზად არის
რაც აქამდე მოვიდა ვერ დავიწყებ თავიდან
ვიცი შენი თვალები ჩემში სადღაც აქ არის
მე ვფიქრობ შენზე შენი თმების ოკეანეზე
მე ვფიქრობ შენზე შენი თმების ოკეანეზე
ნუთუ სადღაც აქ არის
შენი ლურჯი თვალები
არაფერს დავიშურებდი
ერთხელ რომ მათ შევხებოდი
ერთხელ რომ მათ შევხებოდი
არაფერს დავიშურებდი
ერთხელ რომ მათ შევხებოდი
ერთხელ რომ მათ შევხებოდი