www.Mtisambebi.ge - „მთელი ბავშვობა აქ, ამ სოფელში მაქვს გატარებული, ბებო-პაპასთან. ოჯახით ხან აქ ვცხოვრობდით, ხან - ახმეტაში. დედაჩემიც, ჩემსავით, ამ სკოლის მასწავლებელი იყო და მეც ეს სკოლა დავამთავრე. ზუსტად იმის თქმა გამიჭირდება, რამდენი კომლი ცხოვრობდა ადრე, მაგრამ ჩემს ბავშვობაში ილტოს ხეობა ხალხმრავალი იყო, სიცოცხლე დუღდა. მეურნეობა იყო, სკოლა, ბიბლიოთეკა, კლუბი, გზაც იყო“, – ამბობს ლეილა უძილაური, ილტოს ხეობის სოფელ ნადუქნარის საჯარო სკოლის ქართული ენისა და ლიტერატურის მასწავლებელი.