მინიმალურ ხელფასს საქართველოში ერთი დოკუმენტი - პრეზიდენტის წლების წინ მიღებული ბრძანებულება არეგულირებს და ეს მინიმუმი 2006 წლიდან 40 ლარია. აღმასრულებელ ხელისუფლებაში კი 135 ლარი.
არადა, ბოლო სტატისტიკური მონაცემებით, დეკემბერში ზრდასრულ მამაკაცს 161 ლარი და 60 თეთრი მაინც დასჭირდებოდა საიმისოდ, რომ მინიმალურად ეარსება.
სახელმწიფო ჯერ ჯერობით არაფერს ამბობს იმაზე, როგორ და რა გზით უნდა შეივსოს ე.წ. დასაქმებულმა დეფიციტი და საიდან მოიტანოს ფული, რომელიც მის არსებობას უზრუნველყოფს.
ხელფასთან დაკავშირებით ისეთი მინიმალური სტანდარტის დაწესებას, რომელიც რეალობას შეესაბამება და ადამიანების არსებობას მაინც უზრუნვლყოფს, ითხოვენ სახალხო დამცველი, გაერთიანებული პროფკავშირები, ასევე საკმაოდ ცნობილი კომპანიებიც - „პუმა,“ „ადიდასი,“ „ნიუ ბალანსი,“ - რომელთა კონტრაქტორებს საქართველოში სამკერვალო ბიზნესი აქვთ. ამას ითხოვს სახელმწიფოს მიერ აღებული საერთაშრისო ვალდებულებებიც. დიდი ხანია იგივეს მოითხოვს საქართველოს მოსახლეობა.
დღეს „ეკონომეტრში“ მინიმალური და საშუალო ხელფასის ქართულ თავისებურებებზე სტუმრებთან - ანალიტიკოს სოსო სიმონიშვილთან და გაერთიანებული პროფკავშრების წარმომადგენელ ლაშა ბლიაძესთან ერთად ვისაუბრებთ. მანამდე კი ვიტყვი, რომ ჩვენ მომავალ გადაცემებში შევეცდებით სახელფასო პოლიტიკის თემაზე შესაბამისი სამინისტროების და უწყებების პოზიებიც შემოგთავაზოთ.