ადამიანის უფლებათა ევროპულმა სასამართლომ 1992 წელს დაბადებული გვანცა ყუფარაძის საქმესთან დაკავშირებით გადაწყვეტილება გამოაქვეყნა.

გვანცა ყუფარაძის ადვოკატები სისხლის სამართლის პროცედურების სამართლიანობასა და პატიმრობის პირობებს ასაჩივრებდნენ. აღნიშნულ საქმესთან დაკავშირებით სტრასბურგის სასამართლოს ოფიციალურ ვებგვერდზე პრესრელიზი გამოქვეყნდა.

როგორც პრესრელიზშია აღნიშნული, 2006 წლის ნოემბერში ყუფარაძე დააკავეს ერთ-ერთი თანაკლასელის მკვლელობის მცდელობისთვის. ის ამტკიცებდა, რომ მსხვერპლი ორმა ახალგაზრდა მამაკაცმა დაჭრა, რომლებიც სკოლის ეზოში შევიდნენ და მის თანაკლასელს ორი დანით დაესხნენ თავს. თუმცა, თავად მსხვერპლის განცხადებით, მას თავს სწორედ ყუფარაძე დაესხა.

2007 წლის ივნისში პირველი ინსტანციის სასამართლომ ყუფარაძეს 10 წლით თავისუფლების აღკვეთა მიუსაჯა, აქედან - ნახევარი პირობითი მსჯავრი. სასამართლომ გადაწყვეტილება ორი ექსპერტიზის დასკვნის საფუძველზე მიიღო. ერთ-ერთ მათგანში აღნიშნული იყო, რომ მსხვერპლის ტანსაცმლის ქსოვილი ყუფარაძის ტანსაცმელზე აღმოჩნდა.

ევროსასამართლოს პრესრელიზის მიხედვით, დაცვის მხარემ განაჩენი გაასაჩივრა და სააპელაციო სასამართლოს ალტერნატიული ექსპერტიზის დასკვნა წარუდგინა, რომლის თანახმადაც, თავდასხმა ორი და არა ერთი დანით განხორციელდა. 2007 წლის დეკემბერში სააპელაციო სასამართლომ ალტერნატიული ესპერტიზის დასკვნა არ მიიღო და განაჩენი ძალაში დატოვა. 2008 წლის სექტემბერში საქართველოს უზენაესმა სასამართლომ მისი აპელაცია არ დააკმაყოფილა.

როგორც სტრასბურგის სასამართლოს პრესრელიზშია აღნიშნული, არასრულწლოვანთა ახალაშენებულ სექციაში გადაყვანამდე, პატიმრობის პირველი რამდენიმე თვე ყუფარაძემ საკანში გაატარა, სადაც რამდენიმე ზრდასრულ ქალ მსჯავრდებულთან ერთად იმყოფებოდა. 2009 წლის სექტემბერში, არასრულწოვნ ქალთა საპატიმრო დაწესებულების მშენებლობის დასრულებამდე სასჯელის გადავადების შესახებ მისი თხოვნა არ დააკმაყოფილეს, ისევე როგორც არ დაკმაყოფილდა მისი საჩივარი პატიმრობის პირობების შესახებ. ყუფარაძე პირობითი სასჯელით 2011 წლის ნოემბერში გაათავისუფლეს.

ადამიანის უფლებათა ევროპული კონვენციის მესამე მუხლზე (არადაამიანური ან ღირსების შემლახველი მოპყრობა) დაყრდნობით, ყუფარაძემ გაასაჩივრა, რომ სასჯელს იხდიდა ზრდასრულთა ციხეში და არა არასრულწოვანთა საპატიმრო დაწესებულებაში; მისი სასჯელი არ გადაავადეს მსგავსი დაწესებულების მშენებლობის დასრულებამდე. ის ასევე ასაჩივრებდა პატიმრობის პირობებს, როდესაც ციხის არასრულწლოვნებისთვის განკუთვნილ სექციაში გადაიყვანეს, კერძოდ, საკნის გადატვირთულობას, ნესტს და გაუმართავ სავენტილაციო სისტემას. ამას გარდა, მე-6 მუხლის პირველი და მესამე (დ) პარაგრაფებზე დაყრდნობით (სამართლიანი სასამართლოს უფლება და მოწმეების დაკითხვის უფლება), ყუფარაძე აცხადებდა, რომ მის წინააღმდეგ სისხლის სამართლის პროცედურა უსამართლოდ ჩატარდა.

როგორც ევროსასამართლოს პრესრელიზშია აღნიშნული, ადამიანის უფლებათა ევროპულმა სასამართლომ ვერც ერთი ზემოთ ჩამოთვლილი მუხლის დარღვევა ვერ დაადგინა.