ბევრ ქვეყანაში ნადირობა მამაკაცური თამაშის სახეობად ითვლება. მაგრამ ზოგ ქვეყანაში ნადირობა - გადარჩენის საშუალებაა.მაგალითად აფრიკაში გველებზე სწორედ იმიტომ ნადირობენ, რომ იკვებონ, რადგან სხვა საკვები ახლო მომავალში არ ჩანს და პითონის ტყავი კი ბაზარზე ძალიან ძვირი ღირს.ნახეთ როგორ ხდება 6 მეტრიან აფრიკულ მთის პითონზე ნადირობა სატყუარათი.პირველ რიგში ცალ ხელსზე ბიზონის ტყავს იხვევენ. სავარაუდოდ სწორედ ამ ხელს ჩააფრინდება პითონი.პოულობენ გველის ხვრელს და იქ თავით წინ ძვრებიან. გველის ხვრელი დაახლოებით 10 მეტრის სიგრძისაა. იმისთვის, რომ ხვრელში ადამიანი არ გაიჭედოსსხეულზე სპეციალური ნივთერება აქვს წასმული.გველი მშვენივრად ხედავს სიბნელეში. უფრო სწორედ მას ინფრაწითელი მხედველობა აქვს. ადამიანი თბილია, ამიტომ გველი “გემრიელობას” ხედავს, რომელიც თავად მოდის მასთან ხვრელში და ემზადება თავდახმისთვის. გველი რომ დააშინოს და თავადაც რაიმე დაინახოს, მონადირე ტოტებს ანთებს, ეს ადამიანის სხეულზე ფრო თბილია და გველი შეცდომაში შეყავს.გველი რგოლებად დახვეული წევს კვერცხებზე (ჩვეულებრივ 100 ცალი კვერცხია) გველი თავს ესხმის “სადილს”.მაგრამ მოხერხებული ადამიანი გველს ბიზონის ტყავით შემოხვეულ ხელს უხვედრებს. დეზორიენტირებული გველი კბილებით ეჭიდება ხელს, ამ დროს მონადირე თავისუფალი ხელით გველს საყლაპავს უკეტავს, გველმა რომ შემთხვევით ბიზონის ტყავიანი ხელი არ ჩაყლაპოს მონადირესთან ერთად.პრინციპში, სამმეტრიან პითონსაც კი შეუძლია ადამიანი დაახრჩოს, მითუმეტეს ექვსმეტრიანს ეს ადვილად გამოუვა.ექვსმეტრიანი გველით უკან გამოსვლას ხვრელიდან მონადირე რა თქმა უნდა მარტო ვერ შეძლებს.ამაში მას მეგობრები ეხმარებიან, რომლებიც გარეთ ელოდებიან. ისინი ფეხებზე ეჭიდებიან და მონადირე გველთან ერთად გამოყავთ ხვრელიდან.თუ მიწისქვეშ გველი დიდად ვერ ეწინააღმდეგება, მაშინ ზემოთ ამოსვლისას ნამდვილი ბრძოლა იწყება.თუმცა მონადირე აქ უკვე სხვების დახმარებით კლავს გველს ისე, რომ არ დაუზიანოს ტყავი..ამის შემდეგ ერთ-ერთი მონადირე ბრუნდება ხვრელში და იქიდან ამოაქვს გველის კვერცხები, რომელსაც ისინი ცეცხლზე ხარშავენ და დელიკატესად ითვლება.ნადავლით დაბრუნებულ მონადირეებს სოფელში ისე ხვდებიან როგორც გმირებს,