სავალუტო ფონდის დასკვნაში,რომელიც გუშინწინ გამოქვეყნდა სულ უფრო საინტერესო დეტალებს ამოიკითხავთ,ნებისმიერ ენაზე: ხელისუფლებამ უნდა შეზღუდოს მიმდინარე ხარჯების, მაგალითად ხელფასების, ზრდა; გააუმჯობესოს სოციალური პროგრამების მიერ მიზნობრივი ჯგუფების წვდომა; შეამციროს სუბსიდიები და სახელმწიფო საწარმოებისთვის კაპიტალის მიწოდება.
გარდა კრიტიკული მინიშნებებისა,სავალუტო ფონდი ღიად აცხადებს რომ მხოლოდ მიესალმება მთავრობის მიერ მაღალპრიორიტეტულ ინფრასტრუქტურულ პროექტებზე ხარჯვას.საჯარო ინვესტიციების მართვის უკეთესი ჩარჩო მიეხმარება ხელისუფლებას უკეთესად განაგონ საჯარო ფინანსები.ხელისუფლების განზრახვა იმის შესახებ, რომ სრულყოფილად შეაფასონ და დააკვირდნენ ფისკალურ რისკებს, უნდა აისახოს 2018 წლის ბიუჯეტის ფისკალური რისკების დანართში“, - განმარტავენ IMF-ში.
თუმცა,ამ პროლოგის ნაწილად, და ეს ამბავი ნამდვილად არ მახარებს, ბოლო თვეები თანმდევი განხილვის ნაწილი გახდა, ფასების მკვეთრი ზრდა,ინფლაცია და ზოგადად არსებული სიღარიბეს დონე,რასაც თავის გამოსვლებში სახელისუფლებო წარმომადგენლებიც აღნიშნავენ. რონდელის ფონდმა გამოაქვეყნა კვლევა,რომელიც საინტერესო დასკვნის საფუძველს იძლევა და აი ისიც:
ქრონიკული სიღარიბის დონე საქართველოში, 2013-2016 წლების პანელური მონაცემებით სტაბილურად 4 პროცენტი იყო, რაც 6-7 პროცენტული პუნქტით ნაკლებია 2009-2011 წლების მაჩვენებლებთან შედარებით. რონდელის ფონდის კვლევის „სიღარიბე და შემოსავლების უთანაბრობა საქართველოში“ შედეგებით, სიღარიბის მაქსიმალური დონე 2010 წელს დაფიქსირდა, როდესაც მისმა დონემ ქვეყანაში 29 პროცენტი შეადგინა, ხოლო მინიმალური - 2016 წელს - 13.8 პროცენტი.
ამასთან, კვლევის მიხედვით, ქალაქად სიღარიბის დონის შემცირების ტენდენცია 1.3-ჯერ უფრო ძლიერი იყო, ვიდრე სოფლად.
კვლევის მიხედვით, მთლიანი სახსრები (ფულადი და არაფულადი სახსრები, სულ) 2016 წელს ერთ სულზე, საშუალოდ, თვეში 329 ლარის დონეზე იყო, მთლიანი შემოსავლები (შემოსავლები, სულ ფულის სესხებისა და დანაზოგების გამოყენების გარეშე) - 293 ლარი თვეში, ხოლო ფულადი შემოსავლებით (ფულადი შემოსავლები და ტრანსფერტები, სულ) - 267 ლარი.