You can find the English version of the text below.
მოგიყვეთ საოცრება ერთგულებაზე, სიყვარულზე, თავგანწირვაზე?
ასეთ რამეებს ხომ ძალიან ვართ გადაჩვეულები დღეს, ყოველდღიურ ცივსისხლიან, პრაგმატულ გარემოში....

არ დაიზაროთ, ჩაიკითხეთ ბოლომდე... არ ინანებთ...

N54 ავტობუსი მოძრაობას დიდი დიღმის მე-4 მიკრორაიონიდან იწყებს (ახალი ავტობაზის ტერიტორია), გაივლის პეტრე იბერისა და იოანე პეტრიწის ქუჩებს და ფარნავაზ მეფის გამზირიდან დავით აღმაშენებლის ხეივანსა და მარშალ გელოვანის გამზირს დაუკავშირდება. შემდეგ, იგი ჟვანიას მოედანზე უხვევს, გაივლის ვაჟა-ფშაველას გამზირსა და ზურაბ ანჯაფარიძის (ყოფ. სანდრო ეულის) ქუჩებს და მოძრაობას სახელმწიფო უნივერსიტეტის მაღლივ კორპუსთან ასრულებს.

ამ მორბენალ საოცრებას ხომ ხედავთ? მძღოლს აცილებს... დიახ, სწორად მიხვდით, A საწყისიდან B სასრულამდე ფეხით მისდევს ავტობუსს. რატომ? იმიტომ, რომ მძღოლი კვებავს, ეფერება და ისიც, ოთხფეხი, "პირუტყვი", მის მეგობრად თვლის თავს... არ გეგონოთ, იტანჯება. პირიქით! ერთ-ერთ გაჩერებაზე უცებ ჩავირბინე და საშინლად დაქანცული ავტობუსში ამოვიყვანე. ძლივს სუნთქავდა, მაგრამ უბედნიერესი იყო! კუდს აქიცინებდა, ყველას შესციცინებდა, მძღოლს განსაკუთრებით... არ გაჩერდა, გაიღო თუ არა გაჩერებაზე კარები, იმ წუთასვე ქვემოთ ჩაირბინა და მოემზადა მორიგი სტარტისთვის! კარის დაკეტვა და მისი ადგილიდან მოწყდომაც ერთი იყო... მე გავოგნდი და დანარჩენი თქვენთვის მომინდვია. :)

I sat on my place in a bus, looking out of the window, thinking about nothing, when suddenly I noticed a doggie, chasing the bus. I thought it was just a local dog who loved to chase the vehicles but after a while, it became clear that the dog was chasing not all the cars but actually the bus I was sitting on. The answer to my questions obviously expressed on my face didn't linger. The driver explained a little piece of something really splendent. It found out, that dog was sheltered by the bus drivers at the last stop garages. they are feeding and petting him, so he decided that it is his duty to guard his "friends"... he follows the bus from the first to the last stops a