დღესდღეობით დედამიწას არაერთი ეკოლოგიური პრობლემა აწუხებს, მათ შორის ერთ-ერთია გარემოს ნარჩენებით დაბინძურება. ალბათ ბევრმა არ იცის, რომ ოკეანეებში ნაგვის უზარმაზარი კუნძულებია. მეცნიერები მცურავ ნაგავსაყრელს დიდ ცხოველს ადარებენ, ის თითქოს თავის ნებაზეა მიშვებული და დედამიწაზე თავისუფლად გადაადგილდება. ნაგვის კუძული ასე აღმოაჩინეს - 1997 წელს კალიფორნიელი მეზღვაური ჩარლზ მური საკუთარი იახტით შინ ბრუნდებოდა, როდესაც წყნარ ოკეანეში ნაგვის უზარმაზარ გროვას წააწყდა. ამ გროვის გაცურვას კი რამდენიმე დღე მოანდომა. ის იყო ერთ-ერთი პირველი ადამიანი, რომელმაც ოკეანეში მოტივტივე ნაგვის კუძული ნახა. იმ დღიდან ჩარლზ მურის ცხოვრება შეიცვალა, მან გარემოსდაცვითი ორგანიზაცია დაარსა და წყნარი ოკეანის ეკოლოგიური მდგომარეობის შესწავლით დაკავდა. კუნძული ძირითადად პლასტმასის ნარჩენებისგან შედგება, აქ მრავლადაა პლასტმასის ბოთლები და პოლიეთილენის პარკები. 1950 წლიდან მოყოლებული, როდესაც ადამიანების ყოველდღიურ ცხოვრებაში პოლითილენის პარკები და პლასტმასის ბოთლები გაჩნდა, ნაგვის კუნძულის ფართობი კიდევ უფრო გაიზარდა. მეცნიერების აზრით, ბოლო ორმოც წელიწადში წყნარ ოკეანეში პლასტმასის ნარჩენების რაოდენობა ასჯერაა გაზრდილი. ოკეანეში მოტივტივე ნაგავი პერიოდულად სანაპირო ზოლში მდებარე კუბძულებსაც უტევს, ძლიერი შტორმების შემდეგ მიმდებარე კუნძულები პლასტმასის ნარჩენებით ივსება, ამის ერთ-ერთი მაგალითი ჰავაის კუნძულებია, სადაც 70 ტონამდე პლასტიკური ნარჩენი გამოირიყა. ნარჩენების დიდი ნაწილი ოკეანის ფსკერზე ილექება და ეკოსისტემას ანადგურებს, დანარჩენი კი ზედაპირზე რჩება. ნარჩენები საფრთხეს უქმნის წყლის ბინადრებსაც, პლასტმასის ნამსხვრევები დელფინების, ვეშაპების, კუების და ზღვის სხვა ბინადრების სასუნთქ გზებსა და კუჭში ხვდება, შედეგად ისინი იღუპებიან. მეცნიერები ამტკიცებენ, რომ ამ მიზეზით ყოველწლიურად მილიონამდე ზღვის ცხოველი იღუპება. კიდევ ერთი პრობლემა მათი დაშლა გახლავთ. ცნობილია, რომ პლასტმასის ნარჩენების დაშლას ბუნებაში ასობით წელი სჭირდება, ზოგიერთი მათგანი კი საერთოდ არ იშლება. ჩარლზ მური ამბობს, რომ უახლოესი 10 წლის მანძილზე თუ არ შემცირდა პლასტმასის გამოყენება, საფრთხე დაემუქრება არა მხოლოდ ჰავაის