მელაზე თქვა სახისმეტყველმან _ ყოვლად მზაკვარი, ცბიერი და ვერაგი მხეცია იგი. როცა მშიერია და ვერ პოულობს ნადირს საჭმელად, მივა მოძებნის ტალახიან გუბეს, ყანის ნალეწს. იგორავებს საფლობში, ყანის ნალეწში, მერე მოიკუნტება, ზურგზე დაწვება, სულს განაბავს და მალულად იჭვრიტება. მის შემხედვარე ფრინველებს მკვდარი ჰგონიათ. ძირს ეშვებიან რომ დაძიძგნონ. ასე მოიტყუებს და იჭერს ფრინველებს, უწყალოდ ხოცავს მათ, ნაწლავებს აყრევინებს.
მცირეა ეშმაკიც მაგრამ დიდია საცთურნი და მზაკვრებანი მისნი. ვინც ინებებს გემოს გასინჯვას მის ხორცისგან იგი მოკვდება. ხორცის გემონი ხომ მრუშება და ვერცხლის მოყვარეობა არის. “ჰეროდე მელად იწოდება”(ლუკა13.32) და მწიგნობარს უთხრა მაცხოვარმა მელიებს სოროები აქვთ (მათე 8.20. ლუკა 9.58) კურთხევანის საგალობელში წერია “შეიპყარით ცბიერი მელიები, შემბილწვენი ჩემი ვენახისა”. დავითმა თქვა “მელიების კერძი შეიქმნენ ისინი” (ფს. 62.10) უკვე კარგად გამოთქვა სახისმეტყველმა მელიაზე
წინასწარმეტყველი წინასწარმეტყველებს ,, რადგან მე ლომივით ვექცევი ეფრემს და ლომის ბოკვერივეთ- იუდას სახლს; დავგლეჯ და წავალ, გავიტაცებ და ვერავინ იხსნის.ვიქნები როგორც ავაზები (ვეფხვები)(ოსია5,14)
სახისმეტყველი ამბობს ავაზის შესახებ. ყველა პირუტყვისათვის საყვარელია ეს ცხოველ, მაგრამ მხოლოდ გველის მოძულეა. მთლიანად დაწინწკლულია,Yჭრელია როგორც იოსების ყვსვილოვანი კვართი.(შესაქმე 37,3)
მშვენივრადაა შემკული, როგორც სამხრეთის დედოფალი, რომელზეც დავითი ამბობს ,, დადგეს დედოფალი მარჯვენით შენსა ოფირის ოქროთი შემკული~ ( ფსალ 44,10)
ავაზა მშვიდი, ტანადი და წყნარი ცხოველია, საჭმლის ჭამის შემდეგ, იგი დასაძინებლად თავის ადგილას წვება და მხოლოდ სამი დღის შემდეგ იღვიძებს.
ასევე უფალი ჩვენი იესო ქრისტე აღდგა მესამე დღეს მკვდრეთით.
მესამე დღეს როდესაც ავაზა თავის ბინაში ძილიდან ადგება ხმამაღალი ხმით ღაღადებს. ყვირილის დროს პირიდან საკმეველის სუნს გამოსცემს. მხეცები რომლებიც ახლოს ან შორს არიან მიჰყვებიან და მისდევენ მისი ძახილის ხმას, რათა მისი სურნელება შეიგრძნონ.
ასევე უფალი ჩვენი მაცხოვარი იესო ქრისტე აღდგა მკვდრეთით და სული სიხარულისა მოგვანიჭა ახლობლებსა და შორებლებს ( ეფესედია 2,17)