1993 წლის 28 მარტს საქართველოს რესპუბლიკის პრეზიდენტმა ზვიად გამსახურდიამ გამოაქვეყნა სტატია:"დიდი ეროვნული თარიღი"
"მინდა ვისაუბრო 9 აპრილზე. 9 აპრილის მომავალი დღესასწაული, რასაკვირველია, ერთ-ერთი უმთავრესი მოვლენაა ჩვენი ერის ცხოვრებაში. 9 აპრილი არის დღეს ჩვენი მოწამეებისა, რომელთაც თავიანთი უმანკო სისხლი დაღვარეს საქართველოს დამოუკიდებლობისათვის. აი, ამიტომ აირჩია ჩვენმა უზენაესმა საბჭომ 9 აპრილი, როგორც საქართველოს დამოუკიდებლობის აღდგენის დღე. სწორედ ამ დღეს გამოვაცხადეთ დეკლარაცია საქართველოს დამოუკიდებლობის აღდგენისა და მე მინდა, ქართველი ერი შეეგებოს 9 აპრილს ისეთი შემართებით, როგორითაც დაიწყო მან 9 აპრილის მოძრაობა, ე. ი. საქართველოს დამოუკიდებლობის აღდგენის მოძრაობა, და სწორედ ისეთი, და უფრო დიდი მასშტაბის აქციები უნდა დაიწყოს კანონიერი ხელისუფლების აღდგენისა და ხუნტის გადადგომის მოთხოვნით.
როგორც მოგეხსენებათ, ხუნტა არ აღნიშნავს არც დამოუკიდებლობის რეფერენდუმის ჩატარების დღეს და არც დამოუკიდებლობის აღდგენის დღეს და ეს შემთხვევითი როდია, მეგობრებო. ეს გამოწვეულია იმით, რომ ხუნტა არის, სწორედ, საქართველოს დამოუკიდებლობის მტერი და მისთვის, სწორედ, გლოვის დღეა ეს დღე. საქართველოს დამოუკიდებლობის დღე იმპერიის აგენტებისათვის არის გლოვის დღე და ამიტომ, ოფიციალური ხუნტა არც აღნიშნავს ამ დღეს, მაგრამ რასაკვირველია, ქართველი ხალხი სხვაგვარად უყურებს მოვლენებს და ის ჯეროვნად აღნიშნავს 9 აპრილს ისე, როგორც ეს აღინიშნებოდა ჩვენს დროს. უნდა გაიმართოს უდიდესი მასშტაბის მიტინგები და გამოსვლები საქართველოში.
დაუკვირდით, მეგობრებო, არ არსებობს რესპუბლიკა ყოფილი საბჭოთა კავშირისა, რომელიც დამოუკიდებლობის აღდგენის დღეს არ აღნიშნავს. ერთია დამოუკიდებლობის დღე, რომელიც უწინ იყო გამოცხადებული ჩვენში, 26 მაისს და მეორეა დამოუკიდებლობის აღდგენის დღე, რომელიც არანაკლებ მნიშვნელოვანია. ყველა რესპუბლიკაში: ლიტვაში, სომხეთში, აზერბაიჯანში ... ხელისუფლება ოფიციალურად აღნიშნავს ამას და ხალხი ზეიმობს. საქართველოში კი ეს ზეიმი ფაქტიურად აკრძალულია. საქართველო ერთადერთი რესპუბლიკაა, სადაც ისევ საბჭოურ-ნომენკლატურული მაფიოზური ხუნტა ბატონობს. ესაა ჩვენი სირცხვილი ... უდიდესი სირცხვილი,