კაცი, რომელიც დააკლდა ქალაქს - მიხეილ ქვლივიძე
ლექსი ეძღვნება გიორგი (ჟორა) შავგულიძეს
-------------------
რამდენი ჩვენგან წასული კაცის
ვერ გადავიხდით ვერასდროს ამაგს,
მაგრამ ის ერთი სხვა იყო მაინც -
კაცი, რომელიც დააკლდა ქალაქს.
ჩვენ მას შორიდან ვიცნობდით მხოლოდ,
ვნატრობდით მასთან ქუჩაში გავლას,
მან კი გულები დაგვწყვიტა ბოლოს -
კაცმა, რომელიც დააკლდა ქალაქს.
მისი დაკარგვის მწარეა განცდა
ვერ ამოვავსებთ ცარიელ ალაგს,
რადგან ვერც ერთი ვერ მოვალთ მასთან -
კაცთან, რომელიც დააკლდა ქალაქს.
და ეხლა, როცა სუფრაზე, სადმე,
თვალს მოვკრავ ღიმილს - ნაცნობს და ალალს,
წარმომიდგება ძვირფასი სახე
კაცის, რომელიც დააკლდა ქალაქს...
და თითქოს ვითვლი - ისევ და ისევ
გულში დაგროვილ სიკეთის მარაგს
და ღმერთს ვთხოვთ: ღმერთო, მაცხოვრე ისე,
რომ მეც ოდესმე დავაკლდე ქალაქს!
https://www.facebook.com/profile.php?id=100071444471293