წარსული კაეშნად გროვდება,
მივღნატრი შენს წარბებს წამწამებს.
უმთოდ და უშენოდ ცხოვრება,
მაწამებს, მაწამებს, მაწამებს...
რამდნეი ვიარე გოდებით,
რამდნეი გეძებე გზა და გზა.
ეს ჩვენი ცალ-ცალი გრძნობები,
გადარჩა, გადარჩა, გადარჩა...
და ასე დაცლილი სევდისგან,
ფურცლებზე რითმებად გიმღერი.
მეტი გზა არ დამრჩა ბედისგან,
გიმღერი, გიმღერი, გიმღერი...
მოგტაცებ მაგ თვალთა ფერებით,
სიზმრებში ოცნებად ვინახავ.
ამ სიზმრებს ვეღაც კი ველევი,
მიყვარხარ, მიყვარხარ, მიყვარხარ...
ტექსტის ავტორი: თემო არაბული