#თორნიკეგოგნიაშვილი
თორნიკე გოგნიაშვილი
ჩემს ძმას

თოვა დაიწყეს ატმის კვირტებმა,
გზებზე ფარავენ ცისფერ ოვალებს,
ნუღარაფერი გაგვიკვირდება -
სიყვარულისთვის ჩვენ ჩაგვქოლავენ.

ნუ გასცემ გრძნობას, ტყვია გაეცი,
გზა შეუერთე სისხლის ნიაღვარს,
ჩვენთან ზიზღია უზენაესი,
წირვაზე, ძმაო, დაგვავგიანდა!

იყავი მშვიდი, თავს ნუ დაუხრი
დევის ალესილ ხანჯლებს და ტორებს,
ღმერთზე არ დაგცდეს მხოლოდ აუგი,
ძმაო, მის გარდა ყველა დაგტოვებს.

ღმერთი გფარავდეს, ძმაო, შენ იცი,
ვგმობდი სიძულვილს, ომს და ქარიშხალს
სიცოცხლე იყო ჩემი დევიზი,
მაგრამ სიცოცხლის ხიდან ქვა იშვა.

ჩვენ დაგვმარხავენ ალბათ წვიმაში,
ალბათ ვარდებში, ბაღში ენძელის,
შენ მაპატიე თუ ვერ შევძელი,
სიკეთის პოვნა ადამიანში.

თოვა დაიწყეს ატმის კვირტებმა,
გზებზე ფარავენ ცისფერ ოვალებს,
ნუღარაფერი გაგვიკვირდება -
სიყვარულისთვის ჩვენ ჩაგვქოლავენ.