თუ ადამიანი ხედავს თავის ცოდვას, თუ ადამიანი განიცდის თავის ცოდვებს და არ განიკითხავს სხვა ადამიანს. იგი დგას სრულყოფის გზაზე , იგი დგას სრულყოფის კიბეზე. თუ ადამიანი განიკითხავს სხვა ადამიანს, მაშინ ის ვარდება იმავე ცოდვაში, რომელსაც ის განიკითხავს და ამას უფალი უშვებს იმიტომ რომ ადამიანმა აღარ გაიმეოროს ეს ფაქტი, აღარ განიკითხოს.