იმშობიარა ღამემ და გააჩინა მზე.
ზეცაში დასვა და უვლიდა მთელი დღე.

მოვიდა ვინმე ადამიანი.
ადამიანი ვარო და არ მომწონს ასეთი მზე,
სხივები უნდა გავპარსო,
ღამემ რა იცის,
ღამეზე ჭკვიანი ვარ მე.

გაპარსა.
ღამემ იტირა.
მერე ატირდა მზეც.
ადამიანი კინოში წავიდა:
ბევრი ვიმუშავე, უნდა დავისვენო მეც.

გაპარსული მზე დაკომპლექსდა,
რას დამამსგავსა ამ კაცის არამსგავსმა,
რაღა გამათხოვებს მე?

მელოტი მზე ვის რაში სჭირდება,
ჩემთან სექსი ყველას შეზიზღდება,
მერე რა რო მზე ვარ, ინ ვიტრო მჭირდება!
სუროგატი მზე ხომ კარგი იქნება?
დონორი მიშოვეთ, სანამ დაბინდდება!

გავიხედოთ და მოდის მაიკლ ჯორდანი.
მზეს, მგონი, მოეწონა ჯორდანის მომბლანი.

ეს შავია და მე ყვითელი,
ბავშვი გამოვა ალბათ ყავისფერი.

მზეს ჯორდანისაგან მგონი შვილი უნდა:
სპერმა გამოართვით, თქვა მზემ პრაგმატულმა.

სულ ფეხზე ჰკიდია სოდომი, გომორა.
ჯორდანმა არ იძუნწა, იქვე იდონორა,
ბეზ ლიშნიხ სლოვ ი ბეზ გონორა,
თუ გოგო გაჩნდება, დაარქვით ელეონორა.

მელოტ მზეს, ეს უნდა მკადრო?
ჩემს შვილს ერქმევა ნატო,
არავინ არ მკითხოს, რატომ!

ელეონორაო, რა მაკადრა ამ შტერმა,
არ დამანახოთ ჯორდანის სპერმა!

სხვა გზა არა მაქვს, დავრჩები ქალწული,
რადგანაც არა ვარ მე დალალდაწნული.
ადამიანს კი ჩემი გაპარსისთვის
სულ გაჩხერილი ჰქონდეს რწმენაში მავთული.